قطع پای دیابتی

قطع پای دیابتی

قطع پای دیابتی

قطع پای دیابتی، یکی از مهم ترین عوارض بیماری دیابت می باشد. به همین خاطر، بررسی دائمی پاها جهت آگاهی از هر گونه تغییر و یا بروز زخم در این بیماری از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد.

در این مقاله، به بررسی این موضوع می پردازیم که چگونه دیابت منجر به قطع پا می شود، و راه های پیشگیری از بروز چنین عارضه ای را خدمت شما ارائه می دهیم.

چرا نیاز به قطع پای دیابتی می باشد؟

در برخی موارد، دیابت می تواند منجر به بروز بیماری شریان محیطی شود. این اختلال با باریک شدن رگ های خونی و کاهش خونرسانی به ناحیه درگیر همراه می باشد. در چنین شرایطی، شاهد بروز آسیب های عصبی که اصطلاحا نوروپاتی نامیده می شود، خواهیم بود. آسیب عصبی خود یکی از دلایلی است که بیمار متوجه آسیب و زخم در پای خود نمی شود.

نداشتن حس در پا، باعث می شود فرد متوجه هیچ گونه تغییر و فشاری در پای خود نشود، این مورد به مرور زمان منجر به رشد سلول های آلوده، تجمع باکتری ها در ناحیه و عفونی شدن زخم خواهد شد.

کاهش خونرسانی به پاها، باعث به تاخیر افتادن روند بهبود زخم می شود و بدن کارایی و عملکرد خود در دفاع از بدن در برابر میکروب ها را از دست می دهد. در نتیجه، شاهد عدم بهبود و درمان زخم خواهیم بود. گاهی این عفونت می تواند خطرناک باشد و استخوان ها و لایه های عمقی تر پوست را نیز درگیر کند. در صورتی که عفونت کنترل نشود، قطع پای دیابتی لازم می شود.

راه های پیشگیری از قطع پای دیابتی

کنترل سطح قند خون، یکی از موثرترین اقدامات جهت پیشگیری از قطع پا و یا بروز سایر اختلالات و عوارض می باشد. امکان کنترل سطح قند خون، از روش های زیر امکان پذیر می باشد:

–              داشتن رژیم غذایی سالم و متعادل، مصرف هر چه بیشتر میوه و سبزیجات، فیبر و غلات

–              دوری از مصرف نوشیدنی های قندی و آبمیوه های مصنوعی

–              کم کردن میزان استرس و اضطراب

–              اختصاص دادن نیم ساعت از زمان خود در طول روز به ورزش و تمرینات بدنی

–              داشتن وزن بدنی متعادل و کنترل فشار خون

–              مصرف انسولین و یا داروهای دیابت (طبق تجویز پزشک)

مراقبت و بررسی دائمی پاها، یکی دیگر از نکاتی است که افراد دیابتی باید همواره به آن اهمیت دهند. برخی اقدامات مرتبط با مراقبت از پاها عبارتند از:

–              بررسی پاها از نظر قرمزی، کبودی و یا بروز تاول در ناحیه زخم

–              کمک گرفتن از فردی جهت بررسی پاها و یا استفاده از آینه

–              بررسی پاها از نظر حساس بودن نسبت به درد و یا برخورد اشیای خارجی

–              پوشیدن کفش های مناسب و متناسب با اندازه پاها

–              پوشیدن چوراب

حال، چه باید کرد؟

در بسیاری از موارد، بیماری دیابت علائم غیر معمولی را به همراه ندارد. به همین خاطر، بیمار بر این باور خواهد بود که این بیماری تحت کنترل است و مشکلی جدی او را تهدید نمی کند. در صورت ابتلا به دیابت، در حالی که قند سطح خون تحت کنترل نیست، باید سریعا نسبت به کنترل قند خون اقدام شود.

مصرف داروهای دیابت، دریافت انسولین و مراجعه به مراکز درمانی زخم، توصیه می شود.

جهت حفظ سلامت پاها در بیماری دیابت، رعایت موارد زیر توصیه می شود:

–              شست و شوی پاها و خشک نگه داشتن آن ها

–              نترکاندن تاول ها و خودداری از لمس کردن زخم

–              کوتاه کردن ناخن ها

–              پابرهنه راه نرفتن

–              استفاده از کفش های مناسب

نکته بسیار مهم این است که پای افراد دیابتی به هیچ عنوان نباید مرطوب نگه داشته شود، چرا که احتمال بروز عفونت افزایش می یابد.

نتیجه گیری

قطع پای دیابتی، در تمامی بیماران مبتلا به این بیماری اتفاق نمی افتد. در صورتی که فرد نسبت به درمان و مراقبت از زخم بی اهمیت باشد و زخم عفونی شود، شاهد قطع شدن پای درگیر خواهیم بود. داشتن رژیم غذایی سالم و متعادل، ورزش و کنترل سطح قند خون از بروز عفونت و قطع پای دیابتی پیشگیری می کند.

با تشکر مدیریت سایت کلینیک زخم هانی

ترجمه: مجموعه دکتر زخم

Source: https://www.healthline.com/health/diabetes/diabetes-amputation